Napadowe objadanie się stało się powszechnym problemem, z którym boryka się wiele osób, szczególnie po 25-tym i 40-stym roku życia.
Niestety często powtarza się cykl objadania się przetworzoną żywnością na zmianę z okresami niejedzenia. Następnie poczucie winy, spadek samopoczucia, doraźne oczyszczanie organizmu, a nawet głodówka i ponowne rozpoczęcie cyklu od objadania! Taki styl odżywiania się ma nie tylko negatywny wpływ na naturalną zdolność organizmu do detoksykacji w celu utrzymania zdrowego ciała, ale może również:
- mieć bardzo szkodliwy wpływ na naszą pewność siebie i zdrowie psychiczne,
- być szkodliwe dla przewodu pokarmowego, w tym żołądka i okrężnicy,
- może także osłabiać nasze emocjonalne i duchowe uzdrawianie się.
Jaka jest przyczyna napadowego objadania się?
Prawda jest taka, że napadowe objadanie się w dużej mierze wynika z problemów emocjonalnych, ale może także być efektem rozregulowanych hormonów głodu i sytości oraz rozregulowanej gospodarki glukozowo-insulinowej.
Napadowe objadanie jako problem emocjonalny
Zachcianki często mają swoje źródło w emocjach, takich jak stres, smutek czy lęk. Negatywne emocje mogą osłabiać kluczowe narządy związane z regulacją apetytu:
- Tarczyca i nadnercza: Przewlekły stres powoduje nadprodukcję kortyzolu, co może prowadzić do deregulacji apetytu i odkładania tłuszczu, zwłaszcza w okolicach brzucha.
- Podwzgórze: Ten obszar mózgu kontroluje głód i sytość. Dysfunkcje w podwzgórzu mogą prowadzić do zwiększonej produkcji greliny (hormonu głodu) i zmniejszonej wrażliwości na leptynę (hormon sytości).
- Jelita: Nazywane „drugim mózgiem,” są kluczowe dla regulacji emocji dzięki produkcji serotoniny. Problemy jelitowe, takie jak dysbioza, mogą nasilać ochotę na słodycze i przetworzoną żywność.
Nasze emocje są powiązane z funkcjonowaniem ciała! Nauka XIX wieku już wie, że to powiązanie należy łączyć ze słabością głównych narządów odpowiedzialnych za kontrolowanie emocji.
Narządy, a zachcianki i napadowe objadanie się
Tarczyca
Osłabienie tarczycy przekłada się na drażliwość i niską tolerancję na małe rzeczy i proste sytuacje. Mogą to być określone dźwięki, ale może to również przełożyć się na zniecierpliwienie. Najczęściej osoby z osłabieniem tarczycy nie mają siły w osiągnięciu stabilności emocjonalnej. Utrzymanie spokojnego stanu jest dla nich bardzo trudne, więc rozwiązaniem jest kompulsywne objadanie sie! Jednak, jeśli objawy wskazują na osłabienie tarczycy, a samo osłabienie tarczycy nie występuje. To oznacza, że mogą być osłabione przysadki, które z kolei wpływają na tarczycę.
Nadnercza
9 na 10 osób chodzi z pewnym stopniem osłabienia nadnerczy. Wysoki odsetek tych osób ma chroniczne osłabienie nadnerczy. Osłabienie to często przekłada się na problemy ze zmęczeniem, niski poziom cukru we krwi, problemy z ciśnieniem krwi, problemy z lękiem i stan zapalny. Większość populacji doświadcza co najmniej jednego z tych objawów na co dzień!
Fizycznie rzecz biorąc, nadnercza kontrolują wykorzystanie minerałów i przeciwzapalną produkcję steroidów w organizmie. Odpowiadają również za kontrolowanie metabolizmu cukru. Osoby z osłabieniem nadnerczy często mają zachcianki na potrawy przetworzone, słone, a także pokarmy pełne zwierzęcych steroidów występujących w mięsie. Wszystko po to, żeby uzyskać więcej energii fizycznej, psychicznej oraz nadążyć za wyzwaniami życia. U tych osób pierwszym wyborem będzie kawa, napoje energetyzujące, słona przetworzona żywność, mięso zwierzęce, ale także narkotyki.
Jeśli osoby te mają dodatkowo problemy z grzybami, mogą mieć zachcianki na pokarmy bogate w skrobię, takie jak zboża, pieczywo i produkty fermentowane. Wraz z zaburzonym metabolizmem cukrów dochodzi do fermentacji żywności w organizmie. Ten efekt domina wywołuje silne zachcianki, a brak opanowania tego prowadzi do napadowego objadania się.
Przytarczyca
W tym szeregu przyczyn napadowego objadania się jest jeszcze jeden gruczoł, który często w ogóle nie jest brany pod uwagę. Ten gruczoł to przytarczyca. Osłabienie przytarczyc często przekłada się na depresję lub objawy depresji.
W zakwaszonym ciele wapń (ponieważ jest pierwiastkiem zasadowym) jest pobierany z tkanki łącznej i kości w celu buforowania kwasów. Gdy osłabione przytarczyce próbują uzupełnić utratę wapnia, osoba może popaść w głębokie stany depresji. Osoby te często mogą używać jedzenia, próbując się znieczulić lub zapomnieć o bólu, który odczuwają. Czując się nieustannie pozbawionym motywacji i sparaliżowanym życiem, kierują uwagę na jedzenie, aby dać sobie chwilową przyjemność lub odwrócić uwagę od bólu.
Z drugiej strony, osoby z depresją mogą również doświadczyć odwrotnego problemu – braku apetytu. Jedzenie staje się mniej atrakcyjne, ponieważ zmysły są przytępione. Mogą wystąpić również fazy silnego objadania się, a następnie całkowita strata zainteresowania jedzeniem.
Podwzgórze
Ten gruczoł jest jedną z najczęściej pomijanych przyczyn występowania zachcianek i napadowego objadania się, a jest nim słabość podwzgórza. Podwzgórze jest centrum mózgu, które kontroluje cechy obsesyjności i uzależnień. Może to przełożyć się na uzależnienie od jedzenia, narkotyków lub alkoholu. Z drugiej strony wpływa to na niezwykle silną motywację i zainteresowanie niektórymi hobby lub tematami.
Ludzie z tą słabością mogą osiągać sukcesy w różnych dziedzinach życia, ale mają często trudności z osiągnięciem równowagi i homeostazy w organizmie, a co za tym idzie w życiu codziennym. Często nie zwracają uwagi na swoje ciało i potrzeby. Często też spędzają większość swojego życia nie jedząc, gdy są głodni, nie pijąc, gdy są spragnieni i nie odpoczywając, gdy są zmęczeni. Barometr ciała nie działa prawidłowo, gdy występuje osłabienie podwzgórza. Ta słabość może również ustąpić miejsca powtarzającym się emocjom niskiego poziomu. Zwykle od samego dzieciństwa u osób z osłabieniem podwzgórza występuje także słaba reakcja emocjonalna na bodźce lub może być widoczna w reakcjach, takich jak lęk, panika lub złość. Jest to korelacja między podwzgórzem, a tarczycą.
Jak pokonać zachcianki i napadowe objadanie się?
Pokonanie zachcianek i napadowego objadania się wymaga podejścia holistycznego, które łączy:
- Zarządzanie emocjami i stresem.
- Regulację hormonów głodu i sytości.
- Stabilizację gospodarki glukozowo-insulinowej.
- Wspieranie kluczowych narządów za pomocą odpowiedniej diety i suplementacji.
Działając w tych obszarach jednocześnie, można skutecznie zmniejszyć napady głodu, poprawić samopoczucie i odzyskać kontrolę nad swoim ciałem.
1. Czynniki emocjonalne i ich wpływ na napadowe objadanie się
Napadowe objadanie się często wynika z trudnych emocji, takich jak stres, smutek czy poczucie samotności, które wpływają na działanie mózgu i hormonalną regulację apetytu. Emocje te mogą prowadzić do kompulsywnego jedzenia jako formy radzenia sobie z napięciem.
Jak sobie pomóc?
- Praktyki relaksacyjne: Medytacja, joga czy techniki oddechowe skutecznie obniżają poziom kortyzolu i redukują stres.
- Wsparcie emocjonalne: Terapia poznawczo-behawioralna pozwala zidentyfikować mechanizmy stojące za napadami jedzenia i wdrożyć skuteczne strategie radzenia sobie z emocjami.
Zobacz także:
2. Regulacja hormonów głodu i sytości
Kluczowe hormony odpowiedzialne za kontrolę apetytu to:
- Grelina – hormon głodu.
- Leptyna – hormon sytości produkowany przez tkankę tłuszczową. Nadmiar przetworzonej żywności i otyłość mogą powodować leptynooporność.
- Cholecystokinina (CCK) i bombenzyna – regulują uczucie sytości po spożyciu tłuszczów i białek.
- GLP-1 i PYY – hormony wydzielane w jelitach, które zmniejszają apetyt.
Jak poprawić funkcjonowanie tych hormonów?
- Jedzenie bogate w błonnik: warzywa, owoce, pełnoziarniste produkty zwiększają poziom GLP-1 i PYY. Produkty bogate w błonnik znajdziesz w tym wpisie!
- Spożywanie białka: dobre źródła białka, takie jak jaja, ryby i rośliny strączkowe, stymulują wydzielanie CCK i bombenzyny.
- Unikanie przetworzonej żywności: produkty bogate w cukry proste zaburzają równowagę hormonów głodu i sytości.
- Regularność posiłków: stałe godziny jedzenia pomagają w regulacji greliny.
3. Wpływ gospodarki glukozowo-insulinowej
Wahania poziomu cukru we krwi to jeden z głównych czynników wywołujących zachcianki. Spożywanie posiłków bogatych w cukry proste prowadzi do gwałtownych skoków insuliny, po których następuje hipoglikemia, wywołując uczucie głodu.
Jak unormować poziom glukozy?
- Spożywanie niskiego indeksu glikemicznego (IG): produkty pełnoziarniste, orzechy, nasiona i zdrowe tłuszcze pomagają stabilizować poziom cukru we krwi.
- Łączenie makroskładników: w każdym posiłku powinny znajdować się białko, błonnik i zdrowe tłuszcze.
- Unikanie podjadania: długie przerwy między posiłkami pozwalają na regulację insuliny i glukagonu.
- Stosowanie hoodhacków wypłaszczających cukier we krwi: np. ocet jabłkowy [tu o tym jak to zrobić właściwie, bez uszczerbku na zdrowiu!]
4. Wsparcie narządów związanych z regulacją apetytu
Niektóre narządy mają bezpośredni wpływ na uczucie głodu i sytości:
- Jelita: Wspieranie mikrobioty jelitowej poprzez probiotyki (np. kiszonki, jogurty naturalne) i prebiotyki (np. cykoria, banany).
- Tarczyca: Niedoczynność tarczycy może powodować spowolniony metabolizm i zachcianki. Ważne jest uzupełnianie jodu, selenu i cynku.
- Nadnercza: Redukcja stresu wspiera ich regenerację i równowagę hormonalną.
Sprawdź Dietę Systemową!!!
Jeśli chcesz w końcu przestać się martwić o to co i ile masz zjeść, potrzebujesz dopasowanego planu i łatwych do stosowania metod żywienia? Chcesz jeść ulubione jedzenie i nie martwić się o liczenie kalorii, a jednocześnie widzieć upragnione efekty w lustrze? TO JEST DO ZROBIENIA.
